ادم لنفاوی

ادم لنفاوی

ادم لنفاوی

سیستم شریانی احشایی شامل: شریان سلیاک، شریان مزانتریک فوقانی و مزانتریک تحتانی می¬باشد. در صورتی که یکی از این شرائین احشایی دچار تنگی و انسداد گردد، دو شریان دیگر گاسترودئودنال و شریان مارژینال می¬توانند جریان خون کافی احشایی را از طریق کولاترال¬ها تأمین نمایند (شکل 18- 26).
در صورتی که شریان گاسترودئودنال به حدکافی تکامل نیافته باشد و یا انسداد 2 شریان از 3 شریان احشایی وجود داشته باشد. امکان بروز علائم ایسکمی احشایی وجود دارد. در موارد انسداد 2 شریان احشایی ،بروز علائم بالینی شایع می¬باشد.
تظاهرات بالینی و تشخیص:
علائم بالینی ایسکمی مزمن احشایی شامل: درد شکم پس از صرف غذا و کاهش وزن می¬باشد. دردهای شکم پس از مصرف غذا معمولاً به فاصله یک ساعت پس از غذا بروز نموده و علائم بالینی آن بصورت درد مبهم و مداوم ناحیه اپی¬گاستر، تا درد شدید و ناتوان کننده و کرامپی شکم می¬باشد. خیلی از بیماران بعلت ترس از غذا که ناشی از درد بدنبال مصرف غذا می¬باشد، مصرف غذا از راه دهان را محدود می¬نمایند. این عامل یکی از علل اصلی کاهش وزن شدید در خیلی از بیماران می¬باشد. سوءتغذیه ناشی از ایسکمی مزمن احشایی می¬تواند شدید و در اغلب موارد با کارسینوماتوز یا بدخیمی اولیه احشایی اشتباه گردد. علائم آترواسکلروزیس سیستمیک در اغلب موارد وجود دارد. (بعنوان مثال درگیری عروق کرونری و کلودیکاسیون و یا سکته مغزی).
تشخیص براساس تهیه شرح¬حال دقیق و معاینه فیزیکی و انجام سونوگرافی داپلکس، سی¬تی¬¬آنژیوگرافی و آنژیوگرافی مزانتریک می¬باشد.روش غیرتهاجمی داپلکس امکان بررسی جریان خون احشایی و تنگی شریان های احشایی را فراهم می¬آورد.
محدودیت عمده داپلکس، ناتوانی در بررسی عروق احشایی در صورت وجود گاز فراوان داخل روده¬ها و یا کلسیفیکاسیون شدید عروق احشایی می¬باشد. بنابراین سی¬تی آنژیوگرافی و یا MRآنژیوگرافی بهترین روش تشخیصی می¬باشد. با استفاده از این روش¬های تشخیصی می¬توان تنگی حداقل 2 شریان از 3 شریان احشایی و نمای عروق کولاترال در نواحی تنگی شریان¬های مزانتریک را مشخص نمود.آنژیوگرافی بوسیله کاتتر جهت اقدامات مداخله¬ای نیز استفاده می¬¬گردد.
درمان:
ری¬واسکولاریزاسیون مزانتریک در اغلب موارد باعث بهبودی علائم و پیشگیری از بروز انفارکتوس مزانتریک می¬نماید. ری¬واسکولاریزاسیون مزانتریک در بیمارانی که دارای علائم ایسکمی مزانتریک و شواهد آنژیوگرافی انسداد عروقی احشایی دارند توصیه می¬گردد.
آنژیوپلاستی و تعبیه استنت در قسمت پروگزیمال انسداد مزمن شریان مزانتریک، در حال¬حاضر درمانی می¬باشد که در اکثر بیماران مورد استفاده قرار می¬گیرد. اگرچه نتایج طولانی¬مدت آنژیوپلاستی و استنت به¬اندازه جراحی بای¬پس شریانی (70% آنژیوپلاستی درمقابل 90% جراحی در طی 3 سال) درخشان نمی¬باشد. اما موربیدیتی زودرس آن کم و در بیماران مسن و کم¬توان با سؤتغذیه توصیه می¬گردد.
روش¬های جراحی شامل آندارترکتومی قسمت پروگزیمال شریان¬های احشایی و یا انجام بای¬پس بوسیله گرافت سنتتیک می¬باشد. استفاده از ورید اتوژن صرفاً در موارد احتمال بالای عفونت مورد استفاده قرار می¬¬گیرد. اکثر جراحان حداقل 2 شریان از 3 شریان احشایی را، ری واسکولاریزه می¬نمایند.
بای¬پس بوسیله روش آنته¬گرید یا رتروگرید به شریان SMA یا سلیاک می¬باشد. بای-پس آنته¬گرید از آئورت سوپراسلیاک روش ارجح می¬باشد که بدلیل احتمال کم خم شدن گرافت بای¬پس بعلت مسیر مستقیم گرافت می¬باشد ولی این روش بعلت نیاز به کلامپ آئورت سوپراسلیاک توام با استرس می¬باشد. روش رتروگرید از آئورت زیر شریان کلیوی یا شریان ایلیاک می¬باشد ، اما احتمال خمیدگی (Kink) گرافت وقتی مزانتر روده¬ها به حالت اولیه برگردانده می¬شود. بسیار زیاد می¬باشد.

 

اشتراک گذاری این مقاله

ارسال نظر

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

جستجو در سایت


دسته بندی


آخرین مقالات


برچسب ها


آخرین پروژه ها


جلسه دفاع از پایان نامه فوق تخصصی
واریس
وبینار کنترل خونریزی شدید
تقدیر مجتمع بیمارستانی امام خمینی (ره) در خصوص پیوند کبد
تقدیر رییس بیمارستان سینا جهت تعدادبالای اعمال جراحی
پژوهشگر برگزیده بیمارستان سینا 1399